Newfoundland en Nova Scotia op de fiets

Mijn 4-weekse reis naar Newfoundland en Nova Scotia is door mijzelf samengesteld en zal ik volledig per fiets afleggen. De periode die ik heb gekozen is eind mei/juni, omdat ik in deze periode de grootste kans op ijsbergen heb. En deze periode is het begin van het broedseizoen van de papegaaiduikers (Puffins). Het is het begin van de lente voor Newfoundland. Dit zie je ook doordat de narcissen net aan het bloeien zijn en de bomen nog helemaal kaal zijn. De temperatuur is vrij fris, vergelijkbaar met wat je bij ons aan het begin van de lente kan verwachten. Het is nog een rustige periode voor Newfoundland, waardoor de excursies niet altijd meerdere keren per dag uitgevoerd worden. Dus voor de meeste klanten is de reisperiode juli en augustus aan te raden.

De reis begint met een aangename vlucht met Air Canada via Toronto naar St. Johns, Newfoundland. Ik was eerder op Toronto aangevlogen en wist dat het een drukke luchthaven is, maar de formaliteiten bij de douane verliepen snel. De bagage werd direct doorgelabeld en hoeft dus niet van de band gehaald te worden zoals in de Verenigde Staten gebruikelijk is, als je daar op aanvliegt.

Newfoundland

Newfoundland is een groot robuust eiland met bijna overal bossen en veel meren. Het is zeer dun bevolkt met echt kleine gehuchten en dorpen. De meeste doorgaande plaatsen liggen aan de 850 km. lange Trans Canada Highway die van St. John’s naar Port Aux Basques gaat en dan nog verder tot Vancouver. Er zijn over het hele eiland veel karakteristieke vissersplaatsen. Ik was er in het Lobster-season. Overal hoor je de lokale bevolking daarover praten, het lijkt wel de nationale sport. De Canadezen zijn over het algemeen heel erg vriendelijk, maar de mensen uit Newfoundland zijn denk ik het vriendelijkst. Voordat je het weet ben je weer een kwartier of nog langer verder, omdat ze oprecht geïnteresseerd zijn.

Trans Canada Highway

Mijn reis begint in St. John’s, de hoofdstad van Newfoundland & Labrador. Karakteristiek zijn de gekleurde huizen aan het begin van de haven. Deze gekleurde huizen zie je overal in Newfoundland terug. St. Johns is vrij levendig en ideaal om inkopen te doen. De grotere plaatsen langs de Trans Canada Highway, zoals Clarenville, Gander, Grand Falls-Windsor, Deer Lake en Corner Brook zijn de plaatsen waar je makkelijk boodschappen doet. Daarbuiten zijn de voorzieningen minimaal.

Newfoundland ziet er over het algemeen vrij berg/heuvelachtig uit met veel bos en overal wel een meer, rivier of moerasachtig stukje. De eerdergenoemde Trans Canada Highway is het uitgangspunt voor Newfoundland. Je buigt telkens af voor de diverse Peninsula’s om naar bijvoorbeeld Trinity, Twillingate of Gros Morne te gaan. De Trans Canada Highway is over het algemeen snel te bereizen. De ‘Peninsula wegen’ zijn van mindere kwaliteit, met veel gaten in de weg en snelheidsbeperkingen. Daarnaast kun je bij schemering een eland of andere dieren op de weg tegenkomen. Ik zou adviseren deze wegen met daglicht te rijden.

Excursies

Tijdens mijn reis heb ik een aantal excursies gedaan die ik iedereen aanraad en adviseer van tevoren te boeken. Bij Bulls Bay onder St. John’s heb ik een Puffin (Papegaaiduiker) en Whale excursie gedaan.

Juni en juli zijn ideaal om de vogels te zien, omdat ze dan aan het broeden zijn. Juli en augustus zijn de ideale maanden om de walvissen te zien.

In Twillingate heb ik een ijsberg excursie gedaan. Juni is de maand met de grootste kans op ijsbergen. Deze zijn niet te garanderen, maar ik had geluk en heb diverse ijsbergen gezien, waarvan één enorm groot was; ca. 400 meter lang! Ik adviseer in Twillingate minimaal 2 nachten te verblijven. Als de weersomstandigheden slecht zijn, gaan de excursies niet door. Je wordt dan de volgende dag, wanneer de weersomstandigheden beter zijn, opnieuw ingedeeld. Als je vooraf gereserveerd hebt is dit makkelijker te regelen, aangezien de excursie vanwege een omboeking gelijk vol zit.

Er zijn diverse boot excursies in Gros Morne, maar de Western Brook Pond boat tour is een voor de bucket list. De afvaart kan bereikt worden na een eenvoudige wandeling van 3km vanaf de parkeerplaats. Je krijgt al gauw in de gaten dat je naar een bijzondere plek gaat, met de enorme rotswanden op de achtergrond. De boottour duurt ca 2 uur en zit helemaal vol. De Western Brook Pond is een fjord met schitterende bergwanden. Ze zijn bijna 700 meter, maar je hebt het gevoel alsof je tegen een Alpenreus aankijkt. Er zijn diverse watervallen en de natuur is ongerept. Echt een schitterende omgeving. Ze voorspelden die dag regen, maar het was gelukkig droog. Ik denk dat het bij elk weertype daar schitterend is. Een reservering is hier ook noodzakelijk.

Nova Scotia

Vanuit Port Aux Basque ga ik vervolgens naar Nova Scotia. De heuvels/bergen doen hier iets minder ongerept aan. Het landschap is wat gecultiveerder dan Newfoundland. Je ziet meer landbouw en de afstanden tussen plaatsen zijn nog steeds groot, maar te overzien. Er zijn een aantal hoofdwegen, zoals de Trans Canada Highway, maar er is ook bijna overal een alternatief om te rijden. Je kan makkelijker een grotere afstand overbruggen als je iets wil bezichtigen.

De Cabot Trail en dan met name het gedeelte bij Cape Breton Highlands NP is een van de hoogtepunten van Nova Scotia. Het is een panoramische weg langs de kust. Ik zou adviseren te beginnen in Ingonish en dan naar Cheticamp te rijden. Het laatste gedeelte van het NP is zoals je op de plaatjes ziet en is zeer indrukwekkend.
Ik heb de weg gekozen langs de Atlantische kust richting Halifax, wat een aangename route is. Elke keer rij je langs een mooie baai om bij de volgende baai weer verbaasd te worden.

Bij Sherbooke Village ben ik naar een openlucht museum geweest. Hier laat men zien hoe de dorpjes rond 1860 zich ontwikkelden en hun pioniersgeluk zochten. Er lopen figuranten in kledij van die tijd, die uitbeelden hoe men toen leefde.

Halifax – met de auto

Het noodlot slaat toe. Door fietsenpech ben ik genoodzaakt een auto te huren. Deze ‘pech’ zorgt ervoor dat ik nog een aantal hoogtepunten aan mijn reis kan toevoegen. Ik ben via Parrsboro naar Joggins gegaan, dat een UNESCO erfgoed is vanwege de geologische omgeving. Er zijn hier enorm veel fossielen gevonden en de omgeving vertelt hoe het er 350 miljoen jaar geleden uitzag. Dit ligt aan Fundy Bay dat bekend staat om enorme getijden verschillen. Alleen bij eb kun je het strand op bij Joggins. Bij vloed is dat onmogelijk. Op de website kan je zien wanneer het vloed is, zodat je daarmee rekening kan houden.

Hopewell Rocks in New Brunswick ligt ook aan Fundy Bay. Hopewell Rocks zijn unieke rotsformaties die door de getijden gevormd zijn. Bij vloed is het mogelijk de rotsformaties met een kano te bezoeken. Bij eb kan je helemaal om de rotsformaties lopen. Ik kwam aan het eind van de middag, waardoor ik niet overal kon komen. De volgende ochtend bij eb kon ik het spektakel wel helemaal goed bekijken.

Onderweg naar Lunenburg ben ik naar Annapolis Royal en Kejimkujik NP gegaan. Bij Annapolis Royal heb je twee belangrijke historische forten. Port Royal Nat’l historic site is een replica en vond ik bijzonder interessant. Er waren ook weer figuranten die je het verhaal van rond 1610 vertelde. De Franse Hugenoten hadden zich daar gevestigd voor de handel en wilden vreedzaam met de oorspronkelijke bewoners wonen. Het verhaal vertelt dat de Engelsen duidelijk andere plannen hadden.

Fort Anne Histl Nat’l site is een origineel fort in Annapolis Royal zelf. Hier zijn geen figuranten maar het is zeker interessant.

Kemjimkuijk NP ligt in het binnenland met een enorm groot meer en bossen. Dit is de ideale bestemming om twee nachten te verblijven. Dan heb je genoeg tijd om een dag een kano te huren en te genieten van de natuur.

Lunenberg

In Lunenburg verblijf ik in een leuke Bed & Breakfast. De Alicion Bed & Breakfast is typisch voor Nova Scotia en Newfoundland. Kleinschalig, sfeervol en veel persoonlijke aandacht. Lunenburg staat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst. Ik ga met de Lunenburg walking tours mee, die normaal 1 uur duurt. Als je veel vragen hebt dan is het 1.5 uur. Het is een UNESCO werelderfgoed vanwege het stratenplan dat volledig intact is gebleven zoals de Engelsen het bedacht hebben. Het ligt mooi aan de baai en oogt erg vriendelijk. In de haven ligt de Bluenose. Een zeilboot die in Lunenburg gebouwd is om in wedstrijden tegen de boten van de USA te varen. Het is een beroemde attractie, vooral voor de Canadezen. De Bluenose staat op de 10 cent munt geslagen. De wandeltour is weer een absolute aanrader.

Een niet te missen bezoek is Peggy’s Cove; de wereldberoemde vuurtoren. Deze kan eigenlijk niet ontbreken in je fotoalbum. Het ligt op een kleine 50km van Halifax.

Vooraf had ik het idee dat Halifax een grote stad is. De agglomeratie is vrij groot, samen met o.a. Dartmore. Het downtown gedeelte is echter goed te voet af te leggen, waardoor je niet het idee krijgt dat het de grootste stad van de Maritimes is. De Halifax citadel is een historische attractie, waarbij figuranten ook weer de geschiedenis uitleggen. Het Maritime museum en Immigrant museum aan the waterfront zijn ook aan te raden. Het Maritime museum heeft een gedeelte over de Titanic wat aanspreekt. The waterfront is het levendige deel van de stad met veel restaurants. Met Halifax is helaas een einde gekomen aan een fantastische reis.

Conclusie

De bestemmingen Newfoundland en Nova Scotia hebben veel raakvlakken maar zijn zeer verschillend. De combinatie heb ik ervaren als twee reizen in één. Newfoundland is ruiger. De excursies maken het onvergetelijk. De mensen van Newfoundland zijn alleraardigst. Zij zijn oprecht geïnteresseerd en geven het ‘home away from home’ gevoel. Nova Scotia is een mooie mix van natuur, leuke plaatsen en cultuur. Hopewell Rocks, in New Brunswick zou ik zeker als extra uitstap aanbevelen. Bovendien is Nova Scotia ook een ideale bestemming met een camper. Travel Trend heeft ook mogelijkheden om campgrounds vooraf te boeken. Ik zou zó morgen weer willen gaan.